Pada Bahagian 1 ( https://selamatkanpahang.blogspot.com/2018/08/bahagian-1-istimewanya-orang-tua-ini.html
) yang disiarkan di sini tempoh hari, mengisahkan perkenalan dengan penulis Tuan Haji Mohd Saludin Omar mengenai keakrabannya dengan Almarhum Tuan Haji Abdul Razak Hussein. Beliau secara
pintas lalu menceritakan zaman persekolahan beliau.
Untuk bahagian dua ini, penulis menceritakan era awal memasuki alam pekerjaan
seterusnya dipilih membantu Perdana Menteri Malaysia kedua itu menjejakkan kaki
ke Dewan Rakyat waktu itu.
DARI PELAJAR KE ALAM PEKERJAAN
Saya memasuki alam pekerjaan pada tahun 1954 di Kuala
Lipis sebagai Pegawai Luar Jabatan Penerangan Daerah. Ketika itu saya baru
sahaja melepasi Darjah 8 di Clifford School, iaitu belum sempat mengambil
peperiksaan Senior Cambridge. Pada masa itu Kuala Lipis merupakan ibu negeri
Pahang.
Pada bulan Januari 1955 pindah bekerja ke Temerloh
dalam unit loop area di sepanjang Sungai Pahang dari Kuala Krau hingga ke
sempadan Paya Pasir di Maran.
Tugasan saya ialah bertemu rakyat dan menerangkan
kepada mereka bahawa Inggeris berjanji untuk memerdekakan Malaya. Pejabat
Jabatan Penerangan Daerah pada masa itu ialah di Bukit Angin. Saya tinggal
di kuarters Hospital Mentakab dan
berulang-alik, kerana isteri saya bekerja sebagai nurse di situ.
MEMBANTU TUN RAZAK MEMENANGI PARLIMEN TEMERLOH DALAM
PRU 1955
Malaya mengadakan pilihan raya umum (PRU) yang pertama
pada pertama 27 Julai 1955. Pada masa itu negeri Pahang hanya ada tiga parlimen
iaitu Pahang Barat, Pahang Timur dan Pahang Selatan. Umno meletakkan Sulong Ali
sebagai calon di Pahang Barat, Abdul Rahman Talib di Pahang Timur dan Abdul
Razak Hussein di Pahang Selatan.
Sebelum PRU saya sebagai pegawai penerangan kerajaan
berjumpa dengan Tun Razak. Penamaan calon dan keputusan PRU dibuat di Pejabat
Daerah Temerloh. Masa itu Tun Razak mewakili Perikatan lawan calon PAS Mohd
Yasin Saleh (berasal Kerdau, pangkat pak saudara dua pupu saya).
Markas Umno masa itu ialah di bangunan deretan Masjid
Abu bakar iaitu di atas kedai buku Hassan Omar.
Sebagai pegawai penerangan, saya mengajar orang kampung
cara-cara mengundi. Ketika itulah saya tunjuk kepada mereka supaya memangkah
sebelah gambar Tun Razak.
Masa itu kempen pilihan raya memakan masa selama
sebulan. Kebanyakan perhubungan ke kampung-kampung tradisi menggunakan laluan
sungai. Suasana kempen memang agak mencabar juga kerana di kampung-kampung
masih ada kesan kempen komunis, Api Awas dan PKMM. Saya masih ingat ketika di
kampung Teluk Ira, sesudah berkempen saya dimaklumkan oleh Tok Empat supaya
balik dan tidak bermalam di situ kerana khuatir dengan keselamatan rombongan
kami.
Tun Razak juga berkempen ke sekeliling kampung.
Pada satu kesempatan saya memberitahu Tun: “Dato’
jangan bimbang kita mesti menang punya.” Saya bercakap dengannya itu di markas
Umno. Saya nampak dia seronok sangat apabila saya laporkan begitu.
Lepas menang itulah Tun Razak dilantik ke jawatan
Timbalan Ketua Menteri Malaya.
Pada tahun 1958 saya ditukarkan semula ke Lipis. Pada
tahun itu juga saya dilantik menganggotai kumpulan Psycological warfare juga
jawatankuasa perang saraf negeri khas untuk memerangi komunis yang mula masuk
ke negeri Pahang. Masa itu dinamakan Gerakan Apollo dan kemudiannya ditukarkan
nama Gerakan Setia. Saya masuk hutan di sekitar Kerdau, Triang, Mengkarak dan
Kemayan diescort oleh polis hutan satu platun (25 orang). Dalam satu hari kami
berjalan sejauh enam batu dengan bertugas memasang speaker iaitu pada pukul
lima pagi (waktu mereka bangun tidur) dan 10 malam (waktu mereka nak tidur)
meminta para anggota komunis di hutan itu menyerah diri. Biasanya yang bercakap
ialah bekas komunis Cina yang ditangkap atau menyerah diri.
Tugas dalam psycological warfare ialah bertemu rakyat
untuk ‘mental torture’. Bidang tugasnya menyerupai unit Cawangan Khas PDRM.
Tugas saya juga membuat laporan politik negeri Pahang
secara terus kepada Tun Razak khususnya berkaitan tugasan wakil-wakil rakyat
Pahang.
TUN KATA KITA TERLALU AWAL TERIMA MERDEKA
Pada satu hari menjelang PRU tahun 1959, saya sekali
lagi bertandang ke rumah Tun Razak. Saya ingat lagi mengenai kemerdekaan negara
31 Ogos 1957 beliau berkata: “Sebenarnya tak patut kita terima kemerdekaan
kerana terlalu awal, sebab Inggeris asalnya janji nak ajar kita bernegara
demokrasi jadi sepatutnya kena cukupkan dulu sepenggal pilihan raya (lima
tahun). Dulu bersekolah Melayu lima tahun dah boleh jadi guru. Ini (kita
merdeka) baru dua tahun satu bulan tiga hari, kalau bersekolah baru darjah dua
(PRU pertama 27 Julai 1955). Maknanya terlampau singkat sangat masa,” kata Tun.
No comments:
Post a Comment